BURMISTRZ
W LATACH 1926-1929
Władysław Krzycki urodził się 24 czerwca 1886 r. w Husiatynie koło Tarnopola jako syn Wojciecha i Jadwigi. Szkołę powszechną ukończył w rodzinnym Husiatynie w 1901 r. Następnie uczył się w Seminarium Nauczycielskim w Zaleszczykach, które ukończył w 1907 r. Do 1912 r. pracował jako nauczyciel w Szkole Powszechnej w Chorostkowie. Od 1913 r. był kierownikiem Szkoły Powszechnej w Trybuchowcach. Po odbyciu służby wojskowej podczas I wojny światowej, w 1916 r. został kierownikiem Szkoły Powszechnej w Siennowie. W 1920 r. przeniósł się na Pomorze, gdzie objął kierownictwo szkoły w Grzybnie, powiat chełmiński. Do Koła przybył w 1923 r., gdy wygrał konkurs na kierownika wybudowanej właśnie Szkoły Powszechnej nr 3 na ul. Toruńskiej. Szybko zaangażował się w życie społeczne. Urządzał wnętrza szkoły, wyposażył ją w meble i pomoce naukowe, organizował bibliotekę szkolną, kompletował kadrę nauczycielską. W 1925 r. został wybrany radnym Rady Miejskiej oraz członkiem Sejmiku Powiatowego.
W 1926 r. Rada Miejska wybrała go burmistrzem miasta. Za jego kadencji urządzono kompletnie wnętrze Szkoły Powszechnej nr 3, wykończono budowę
domu mieszkalnego dla nauczycieli przy ul. Zielonej, urządzono plac targowy, położono nowe chodniki, zadrzewiono kilka ulic, odnowiono teatr miejski, rozbudowano elektrownię przy ul. Pułaskiego i rozpoczęto odnawianie ratusza. Pierwsza kadencja burmistrza Krzyckiego zakończyła się w 1929 r.
Wybory do Rady Miejskiej w Kole, które odbyły się 27 stycznia 1929 r. z przebiegały w atmosferze zaciętej rywalizacji. O głosy zabiegało aż 11 list kandydatów. Największe jednak znaczenie miało poparcie jakie miały uzyskać trzy z nich. Wyniki okazały się bardzo wyrównane. Radni burmistrza Krzyckiego
i endecy zdobyli po pięć mandatów, sanacja trzy, PPS jeden, żydowska lewica z Socjaldemokratycznej Partii Robotniczej Poalej Syjon i Związku Robotniczego Bund pięć, żydowska prawica ze Związku Żydów Ortodoksów i Socjalistycznej Partii Robotniczej Poalej Syjon łącznie miała trzech radnych, a syjoniści z mieszczańsko-żydowskiego bloku narodowego dwóch. Nic zatem dziwnego, że całe miasto pasjonowało się jak z tej mozaiki uda się wyłonić ojca miasta. W sobotę 2 marca 1929 r. Rada Miejska zebrała się na pierwszym po wyborach posiedzeniu. Miano na nim wybrać burmistrza, ale pięć minut przed otwarciem obrad okazało się, że policja zatrzymała jednego z żydowskich radnych J. Ejmana. Wywołało to wzburzenie wśród radnych, szczególnie żydowskich, których głosami zebranie zostało przerwane, a następnie zamknięte. Sanacyjne władze powiatowe podejrzewane o tę ingerencję w pracę Rady Miejskiej tłumaczyły się, że Ejman w związku z popełnionym w przeszłości przewinieniem został wezwany na przesłuchanie. Miało się ono odbyć kilka dni wstecz, ale choroba komendanta posterunku Antoniego Gąsiorkiewicza „zbiegiem okoliczności” spowodowała, że doszło do niego w szabasowy wieczór. Również kolejne posiedzenie rady w środę 6 marca nie przyniosło rozstrzygnięcia. Dopiero za trzecim razem, na sesji w poniedziałek 11 marca minimalną większością 13 głosów burmistrzem został wybrany Władysław Krzycki. Kolejna sesja, w środę 13 marca 1929 r. przyniosła decyzję 11 opozycyjnych wobec Krzyckiego radnych o zrzeczeniu się swych mandatów. Oznaczało to rozwiązanie Rady Miejskiej i rozpisanie nowych wyborów. Nowe wybory miały się odbyć 16 czerwca. Jednak burmistrz Krzycki nie dotrwał do nich. 25 maja 1929 r. ogłoszono, że „Wojewoda Łódzki Władysław Jaszczołt złożył z urzędu burmistrza miasta Koła Władysława Krzyckiego za poważne przekroczenia budżetowe dokonane bez wiedzy magistratu i rady miejskiej. Obowiązki komisarza rządowego w magistracie miasta Koła objął inspektor Wydziału Powiatowego Sejmiku Kolskiego Stefan Grabowski”
Z małżeństwa z Marią Wandą zawartego w 1913 r. miał dwoje dzieci: syna Zygmunta, nauczyciel i długoletniego dyrektora Liceum Ogólnokształcącego w Kole oraz córkę Stanisławę Fleszarową – Muskat, znaną pisarkę.
Zmarł 28 czerwca 1967 r. w Kole i spoczywa na cmentarzu parafialnym przy ul. Poniatowskiego.