BURMISTRZ W LATACH 1935-1939
Michał Beksiak urodził się 1 października 1901 roku w Płoskirowie na Podolu. Do wybuchu rewolucji październikowej uczył się w Miejskiej Szkole Handlowej, a następnie w tamtejszym gimnazjum polskim. Pozostawiwszy rodziców w Płoskirowie kontynuował naukę w prywatnym gimnazjum Rady Głównej Opiekuńczej w Warszawie. Z chwilą wybuchu wojny polsko-bolszewickiej zgłosił się jako ochotnik do armii polskiej, służył jako szeregowy
w 236. pułku piechoty. Po zakończeniu służby w wojsku 12 listopada 1920 roku wstąpił do gimnazjum dla byłych wojskowych, które ukończył w roku 1921, po czym rozpoczął studia wyższe na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego. Na skutek trudnych warunków materialnych przerwał studia, znajdując zatrudnienie w Banku Ziemiańskim i Zachodnim w Warszawie. W roku 1925, uzyskawszy stypendium państwowe, ponownie podjął studia, ale już na Wydziale Prawno-Ekonomicznym Uniwersytetu Poznańskiego. Studia ukończył w 1930 roku uzyskując tytuł magistra nauk ekonomiczno-politycznych. Jeszcze jako student zawarł w 1928 roku związek małżeński z Józefą Jodko, nauczycielką Publicznej Szkoły Powszechnej w Grzegorzewie. Od lipca 1929 roku pracował jako urzędnik w Wydziale Powiatowym Sejmiku Kolskiego, a od 21 stycznia 1930 roku jako sekretarz tego wydziału.
19 lutego 1935 roku Michał Beksiak został wybrany burmistrzem miasta Koła.
Działał w różnych organizacjach, był między innymi prezesem Powiatowej Ligi Morskiej i Kolonialnej oraz prezesem Komitetu Redakcyjnego tygodnika Gazeta Kolska”. W 1937 roku został wybrany prezesem kolskiej Ochotniczej Straży Pożarnej. W pamięci miasta zaznaczył się jako włodarz miasta, który rozpoczął zastępowanie „kocich łbów” na głównych ulicach wokół ratusza – kostką brukową. Ponadto wprowadził całodobowe dyżury dorożek w dwóch miejscach
w mieście. Za jego kadencji kontynuowano wykończenie gmachu sejmikowego przy ul. Sienkiewicza. W roku 1937 uruchomiono nowy Zakład Mleczarski przy ul. Toruńskiej, rozbudowane zostało Gimnazjum i Liceum Towarzystwa „Oświata” (dobudowano nowe skrzydło budynku, mieszczące sale wykładowe
i nowoczesną salę gimna styczną).
10 grudnia 1938 roku oddano do użytku dwa nowe mosty żelbetowe: na Warcie i na kanale (zalewie). Uregulowana została także sprawa tytułu własności gmachu sejmikowego, podbudowanego na placu miejskim (tj. placu Wolności). Wydział Powiatowy zrzekł się gmachu na rzecz miasta – z przeznaczeniem do celów szkolnictwa, w zamian otrzymał budynek miejski im. Józefa Piłsudskiego przy ul. Sienkiewicza.
Po wybuchu wojny 1 września 1939 roku Michał Beksiak wyprawił żonę wraz z synem Januszem i córką Krystyną okazyjnym samochodem w dniu 3 września do rodziny w Łódzkiem. Sam został w Kole i kierował w dalszym ciągu magistratem, organizując życie miasta po ewakuacji władz powiatowych. Burmistrz opuścił Koło dopiero wraz z ostatnimi oddziałami wojska polskiego, po wysadzeniu mostów na Warcie. Podczas ucieczki dotarł aż do Włodzimierza Wołyńskiego, gdzie dostał się pod okupację sowiecką. Osiadł ostatecznie w Warszawie, gdzie dostał pracę
w Urzędzie Gubernatorstwa. W czasie okupacji jak większość Polaków brał udział w konspiracji. W związku z tym został aresztowany i osadzony na Pawiaku. Wraz z innymi więźniami został 28 maja 1942 roku rozstrzelany w Magdalence pod Warszawą. Po ekshumacji w roku 1947 jego zwłoki spoczęły na cmentarzu w Łazach.
